Κυριακή 29 Ιανουαρίου 2012
Δευτέρα 23 Ιανουαρίου 2012
ΟΙ ΜΕΛΙΣΣΕΣ ΓΝΩΡΙΖΟΥΝ ΠΟΙΟΝ ΘΑ ΤΣΙΜΠΗΣΟΥΝ!
Αναγνωρίζουν πρόσωπα όπως και οι άνθρωποι, έδειξε έρευνα
THE NEW YORK TIMES, Της Sindya N. Bhanoo
Ο εγκέφαλος της μέλισσας έχει ένα εκατομμύριο νευρώνες, Ο εγκέφαλος του ανθρώπου έχει 100 δισεκατομμύρια νευρώνες. Παρόλα αυτά και όπως διαπίστωσε μια ομάδα επιστημόνων, οι μέλισσες μπορούν να αναγνωρίσουν πρόσωπα.
Όπως επισημαίνουν οι επιστήμονες στο τεύχος της επιθεώρησης "The journal of Experimental Biology" που κυκλοφόρησε στις 15 Φεβρουαρίου, τόσο οι μέλισσες όσο και οι άνθρωποι χρησιμοποιούν μια συγκεκριμένη τεχνική η οποία ονομάζεται configural processing (σχηματική επεξεργασία): συνδυάζουν, σαν να ήταν κομμάτια ενός πάζλ, τα συστατικά ενός προσώπου (μάτια, αυτιά, μύτη και στόμα) ώστε να σχηματίσουν ένα αναγνωρίσιμο μοτίβο.
"Είναι η ίδια αυτη ικανότητα", επισημαίνει ο μαρτέν Ζιουφρά, καθηγητής Νευρολογικής Βιολογίας στο Πανεπιστήμιο της Τουλούζης και εκ των συντακτών της έρευνας, "που βοηθά τους ανθρώπους να συνειδητοποιούν πως μια κινεζική παγόδα και ένα ελβετικό σαλέ είναι και τα δύο κατοικίες. Έχουμε δυο κάθετες γραμμές, με κάποιου είδους σκεπή απο πάνω... είναι ένα σπίτι".
Ο δρ. Ζιουφρά και οι συνεργάτες του έκαναν το εξής πείραμα. Σχεδίασαν μερικές εικόνες, κάποιες απο αυτές προσώπων, κάποιες όχι, και τις τοποθέτησαν όλες σε κοντινή απόσταση. Μπροστά απο τα πρόσωπα τοποθέτησαν μπόλ με νερό στο οποίο είχε διαλυθεί ζάχαρη. Μπροστά στις υπόλοιπες εικόνες τοποθέτησαν μπόλ με σκέτο νερό. Διαπίστωσαν λοιπόν πως, αφού πέταξαν μερικές φορές στα μπόλ με το σκέτο νερό, οι μέλισσες επέστρεφαν συνεχώς στα μπόλ με το νερό και τη ζάχαρη, μπροστά στα πρόσωπα. Τόσο τα σκίτσα όσο και τα μπόλ καθαρίζονταν επιμελώς έπειτα απο κάθε επίσκεψη, ώστε να διασφαλιστεί πως οι μέλισσες χρησιμοποιούσαν οτικά σημάδια για να βρούν τη ζάχαρη και δεν άφηναν σημάδια μυρωδιάς. Η έκπληξη όμως των ερευνητών έγινε ακόμα μεγαλύτερη όταν έβαλαν σε όλες τις εικόνες πρόσωπα και διαπίστωσαν πως οι μέλισσες μπορούσαν να ξεχωρίσουν τα πρόσωπα που τις "προμήθευαν" με ζαχαρούχο νερό απο τα πρόσωπα που τις προμήθευαν με σκέτο νερό: έπειτα απο αρκετές ώρες εκπαίδευσης, επισημαίνει ο ’ντριαν Ντράιερ, απο το Πανεπιστήμιο Μόνας της Αυστραλίας, ένας ακόμα συντάκτης της έρευνας, οι μέλισσες επέλεγαν τα σωστά πρόσωπα το 75% των περιπτώσεων, δηλαδή τρείς στις τέσσερις φορές. Γεγονός που αποδεικνύει πως δεν αναγνωρίζουν απλώς πρόσωπα , θυμούνται και πρόσωπα.
πηγή : ΤΣIΜΙΝΗΣ
Αναγνωρίζουν πρόσωπα όπως και οι άνθρωποι, έδειξε έρευνα
THE NEW YORK TIMES, Της Sindya N. Bhanoo
Ο εγκέφαλος της μέλισσας έχει ένα εκατομμύριο νευρώνες, Ο εγκέφαλος του ανθρώπου έχει 100 δισεκατομμύρια νευρώνες. Παρόλα αυτά και όπως διαπίστωσε μια ομάδα επιστημόνων, οι μέλισσες μπορούν να αναγνωρίσουν πρόσωπα.
Όπως επισημαίνουν οι επιστήμονες στο τεύχος της επιθεώρησης "The journal of Experimental Biology" που κυκλοφόρησε στις 15 Φεβρουαρίου, τόσο οι μέλισσες όσο και οι άνθρωποι χρησιμοποιούν μια συγκεκριμένη τεχνική η οποία ονομάζεται configural processing (σχηματική επεξεργασία): συνδυάζουν, σαν να ήταν κομμάτια ενός πάζλ, τα συστατικά ενός προσώπου (μάτια, αυτιά, μύτη και στόμα) ώστε να σχηματίσουν ένα αναγνωρίσιμο μοτίβο.
"Είναι η ίδια αυτη ικανότητα", επισημαίνει ο μαρτέν Ζιουφρά, καθηγητής Νευρολογικής Βιολογίας στο Πανεπιστήμιο της Τουλούζης και εκ των συντακτών της έρευνας, "που βοηθά τους ανθρώπους να συνειδητοποιούν πως μια κινεζική παγόδα και ένα ελβετικό σαλέ είναι και τα δύο κατοικίες. Έχουμε δυο κάθετες γραμμές, με κάποιου είδους σκεπή απο πάνω... είναι ένα σπίτι".
Ο δρ. Ζιουφρά και οι συνεργάτες του έκαναν το εξής πείραμα. Σχεδίασαν μερικές εικόνες, κάποιες απο αυτές προσώπων, κάποιες όχι, και τις τοποθέτησαν όλες σε κοντινή απόσταση. Μπροστά απο τα πρόσωπα τοποθέτησαν μπόλ με νερό στο οποίο είχε διαλυθεί ζάχαρη. Μπροστά στις υπόλοιπες εικόνες τοποθέτησαν μπόλ με σκέτο νερό. Διαπίστωσαν λοιπόν πως, αφού πέταξαν μερικές φορές στα μπόλ με το σκέτο νερό, οι μέλισσες επέστρεφαν συνεχώς στα μπόλ με το νερό και τη ζάχαρη, μπροστά στα πρόσωπα. Τόσο τα σκίτσα όσο και τα μπόλ καθαρίζονταν επιμελώς έπειτα απο κάθε επίσκεψη, ώστε να διασφαλιστεί πως οι μέλισσες χρησιμοποιούσαν οτικά σημάδια για να βρούν τη ζάχαρη και δεν άφηναν σημάδια μυρωδιάς. Η έκπληξη όμως των ερευνητών έγινε ακόμα μεγαλύτερη όταν έβαλαν σε όλες τις εικόνες πρόσωπα και διαπίστωσαν πως οι μέλισσες μπορούσαν να ξεχωρίσουν τα πρόσωπα που τις "προμήθευαν" με ζαχαρούχο νερό απο τα πρόσωπα που τις προμήθευαν με σκέτο νερό: έπειτα απο αρκετές ώρες εκπαίδευσης, επισημαίνει ο ’ντριαν Ντράιερ, απο το Πανεπιστήμιο Μόνας της Αυστραλίας, ένας ακόμα συντάκτης της έρευνας, οι μέλισσες επέλεγαν τα σωστά πρόσωπα το 75% των περιπτώσεων, δηλαδή τρείς στις τέσσερις φορές. Γεγονός που αποδεικνύει πως δεν αναγνωρίζουν απλώς πρόσωπα , θυμούνται και πρόσωπα.
πηγή : ΤΣIΜΙΝΗΣ
Πέμπτη 19 Ιανουαρίου 2012
ΑΝΑΣΚΟΠΗΣΗ 2011 ΜΕΛΙΣΣΟΚΟΜΙΚΟΥ ΕΝΔΙΑΦΕΡΟΝΤΟΣ
Χρονιά μεγάλου μελισσοκομικού ενδιαφέροντος και αντιθέσεων θα την χαρακτηρίζαμε. Υπήρχαν μέρη της Ελλάδας που οι μελισσοκόμοι δεν πήραν μέλι ούτε για το σπίτι τους. Την άνοιξη η αμυγδαλιές άνθισαν τέλος Φεβρουαρίου στην κεντρική Εύβοια γεγονός που δεν έχει ξαναγίνει ξεφυλλίζοντας το μελισσοκομικό μας ημερολόγιο. Η αγριολεβάντα άνθισε πρώιμα από αρχές Γενάρη ,"κάηκε" απ' τις παγωνιές του Φεβρουαρίου και ξανάνθισε ,ώ του θαύματος ,μετά δύο μήνες δίνοντας και τις δυο φορές πολύ καλά. Πολλοί ήταν οι συνάδελφοι που μας επιβεβαίωσαν ότι πολλά μελίσσια στην διάρκεια της Άνοιξης και όχι μόνο, έμειναν ορφανά. Οι βασίλισσες των παραφυάδων δέν επέστρεφαν από την πτήση γονιμοποίησης στην κυψέλη με συνέπεια τις αναγκαίες συνενώσεις.
Σε πολλά μελισσοκομεία είχαμε αντικαταστάσεις νέων και ικανών βασιλισσών χωρίς προφανή λόγο. Η "αρρενοτοκία" ήταν φαινόμενο πολύ συχνότερο από κάθε άλλη χρονιά. Υπήρξαν μέρη που τα περισσότερα μελίσσια δεν πήραν ή δεν ανέβηκαν κάν στον όροφο όλο το χρόνο. Στο θυμάρι ο 1ος τρύγος στην Κάρυστο έγινε παραμονή Δεκαπενταύγουστου και ο τελευταίος στις 10 Σεπτέμβρη . Ένα μήνα δηλαδή αργότερα απ' το συνηθισμένο. Το έλατο στο Μαίναλο πρώτη ίσως φορά που δεν έδωσε καθόλου μέλι.
Στη Β. Ελλάδα αν το πεύκο δεν έκανε για άλλη μια φορά το θαύμα του πολλοί μελισσοκόμοι δεν θα έβαζαν καν σε χρήση τον μελιτοεξαγωγέα για την σεζόν .
Το πεύκο δεν έκανε διακοπή. Δεν υπήρχε διάλλειμα ανάμεσα σε 1ο ,2ο και τρίτο "βάρεμα". Ο εργάτης απλά φέτος ήταν ...ακούραστος.
Το ρείκι , που μετά τις βροχές και τα χιόνια του Οκτωβρίου άνθισε , πέρασε ανεκμετάλλευτο απ' τις μέλισσες τον Νοέμβριο λόγω παρατεταμένης κακοκαιρίας . Αλλά μέσα σ' όλα τα παράξενα της χρονιάς που μνημονεύουμε κράτησε την ανθοφορία του περισσότερο από 2 μήνες ανθίζοντας ξανά μέσα στον Δεκέμβρη.
Αξιοσημείωτο είναι και το γεγονός ότι ενώ το ρείκι ξανάνθισε ταυτόχρονα με την κουμαριά που ήταν στις "δόξες" της , το μέλι που συλλέχθηκε απ΄ τις μέλισσες και τρυγήθηκε ήταν καθαρά ρεικόμελο.
Το Ρεικόμελο φέτος (δεν το θυμάται κανείς να ξανάγινε) κρυστάλλωσε μέσα σε 10 μέρες !!
ΛΑΘΗ ΚΑΙ ΕΠΙΠΤΩΣΕΙΣ
Όπως λέει και η λαϊκή μας παροιμία "η καλή μέρα απ'το πρωί φαίνεται" έτσι και το 2011 μπήκε στραβά.
Οι καλές πρώτες μέρες του ,έβαλαν πολλούς στον ύπνο και ονειρεύονταν ορόφους, παραφυάδες, βασιλοτροφίες, πολλαπλασιασμούς μελισσών ,τρύγους , γεμάτα βαρέλια... ενθουσιασμένοι απ' την πρώιμη ανάπτυξη του γόνου και τις καλές ανθοφορίες. Γρήγορα όμως ήλθαν τα πρώτα κρύα ,οι βροχές, τα χιόνια και χάθηκαν τα πρώτα και δυστυχώς τα καλύτερα μελίσσια .
Ο κουτσοφλέβαρος με συνεχή κακοκαιρία τα έκλεισε μέσα για αρκετές μέρες. Τα αποθέματα εξαντλήθηκαν πολύ σύντομα και δυνατά μελίσσια με όροφο ή μη, με νέες κυρίως και πολύ ικανές βασίλισσες που είχαν αναπτύξει γόνο σε 5-7 πλαίσια ,χάθηκαν από πείνα. Όσα απ' αυτά σώθηκαν ,έκοψαν γόνους ,έχασαν πληθυσμό, ανέκοψαν ρυθμό και πολύ δύσκολα ανέκαμψαν.
Πολλοί συνάδελφοι που απερίσκεπτα ή επιπόλαια είχαν αρχίσει πρόωρα διεγερτικές τροφοδοσίες , έτρεχαν και δεν έφταναν. Δαπάνησαν μεγάλα ποσά σε ζαχαροζύμαρα που είχαν την "τιμητική "τους για να κρατήσουν ζωντανά όσα απέμειναν , μέχρι και τέλος Μαρτίου.
Ο πολύ άστατος Απρίλιος , κρίσιμος μήνας για την ανάπτυξη των μελισσιών , λόγω κακοκαιρίας πέρασε ανεκμετάλλευτος απ' τα μελίσσια μας.
Και μετά ήλθε κι ο Μάης. Η καλοκαιρία του Αγίου Κων/νου ανέβασε προσωρινά τις θερμοκρασίες και τους βιαστικούς μελισσοκόμους στο βουνά. Πολλοί ήταν εκείνοι που ξεγελάστηκαν από μια προσωρινή μελιτοέκκριση του έλατου (κράτησε μόνο για 2-3 ημέρες)και μετέφεραν όπως ήταν φυσικό τα καλύτερά τους μελίσσια να προλάβουν να γεμίσουν τα βαρέλια τους με μέλι ελατίσιο. Παρασύρθηκαν δυστυχώς πολλοί και τα ελατοδάση όλης της χώρας γέμισαν κυψέλες. Οι πολλές και έντονες βροχοπτώσεις, η χαλαζόπτωση και το κρύο, έφεραν την οριστική διακοπή της μελιτοέκκρισης αναγκάζοντάς τους να ξαναπεράσουν απ' την "Μελισσοκομική Αθηνών".
Κάποιοι τα φόρτωσαν κι έφυγαν. Πολλοί όμως επέμειναν να περιμένουν το θαύμα και τα κακόμοιρα ζωντανά υπόμεναν καρτερικά την ...τιμωρία. Πολλοί πλήρωσαν το λάθος τους με το να χάσουν το εισόδημα όλης σχεδόν της χρονιάς.
Σαν να μην έφτανε αυτό ,τα αδύνατα μελίσσια κατέβηκαν απ' τα έλατα και όσα δεν πήγαν στα πεύκα αλλά παρέμειναν για τροφοδοσία και διέγερση κοντά σε κατοικημένες αστικές περιοχές, τους πρώτους Φθινοπωρινούς μήνες πέρασαν μια πολύ μεγάλη δοκιμασία.
Τα παράνομα ραντίσματα για το "κόκκινο σκαθάρι" των φοινίκων πάνω στην ανθοφορία τους ,έφερε την καταστροφή χιλιάδων σμηνών και την απόγνωση των δύσμοιρων συναδέλφων. Ελάχιστα και με μεγάλες απώλειες μελίσσια διασώθηκαν στις αστικές περιοχές κυρίως.
Μετά απ' όλα αυτά ήλθε και ο πιο ύπουλος και άκαμπτος εχθρός της μέλισσας και του μελισσοκόμου. Η βαρρόα. Μέχρι το τέλη Σεπτεμβρίου άπαντες μιλούσαν για εξαφάνισή της. Λίγοι την είχαν δει και ακόμα λιγότεροι την είχαν καταπολεμήσει προληπτικά. Από αρχές κυρίως Νοέμβρη μέχρι και τέλος του έτους έκανε τόσο μεγάλη ζημιά στα μελίσσια μας όσο καμία άλλη χρονιά πιστεύω.
Πρώτη φορά έχουν παρατηρηθεί τόσες πολλές εγκαταλείψεις κυψελών από έντονο παρασιτισμό. Με εξαίρεση την Β. Ελλάδα που λόγω παρατεταμένης κακοκαιρίας τα μελίσσια δεν είχαν μεγάλη ανάπτυξη φέτος όλη η Ελλάδα ψάχνει πού πήγαν τα μελίσσια εγκαταλείποντας γόνους και μέλια. Πολλοί μη μπορώντας να δώσουν μια εξήγηση ,μιλούσαν ακόμα και για νέο τρόπο κλοπών που κάποιοι τινάζουν και παίρνουν μόνο τον πληθυσμό απ' τα μελίσσια τους.
Απ' όσα είπαμε πριν ήταν μια πολύ καλή χρονιά μόνο για το πεύκο. Το φετινό πευκόμελο είχε μια εξαιρετική ποιότητα ,πυκνότητα και γεύση . Πολύ καλή μόνο για όσους μελισσοκόμους μέσα σε όλη αυτή την κακή συγκαιρία κατάφεραν να διατηρήσουν τα μελίσσια τους ακμαία. Όσοι επισκέφτηκαν τους πευκώνες πήραν πολύ καλή σοδειά ,γέμισαν μεν τα βαρέλια τους αλλά λόγω της "Οικονομικής κρίσης "που περνάμε όλοι μας , μέσα στις γιορτές δεν κατάφεραν να...τα αδειάσουν. Το μέλι δυστυχώς μένει απούλητο και οι τσέπες ...άδειες !!
Το 2012 που πρίν από λίγες μέρες έκανε ποδαρικό με πολλά χιόνια, λίγες βροχές και πολύ χαμηλές θερμοκρασίες ,ελπίζουμε να είναι καλύτερο στην συνέχεια από πλευράς καιρικών συνθηκών για όλη τη χώρα και να εξελιχθεί ομαλά.
Πιστεύουμε ότι αναφέροντας τα λάθη, τις παραλείψεις και τις κακές συγκαιρίες της χρονιάς που πέρασε, βοηθούμε στην αποφυγή επανάληψης παρόμοιων περιπετειών στο μέλλον. Ας περιορίσουμε τα λάθη μας. Η παρατηρητικότητα και το ένστικτό μας ας μας βοηθήσουν ώστε η νέα χρονιά να είναι καλύτερη για μας και τα μελίσσια μας.
Λογικές , μετρημένες ενέργειες , συνεχής επιφυλακή και επαγρύπνηση, οικονομοτεχνική μελέτη των εργασιών μας και ορθολογισμός των μετακινήσεών μας που θα περιορίσουν τα έξοδα, θα βοηθήσουν στο να ξεχάσουμε γρήγορα το 2011 και όλα όσα δεινά αυτό επέφερε στην ζωή μας.
Ας είναι καλή η χρονιά για όλους μας το 2012 με πολλά μέλια !!
πηγή : ellinikomeli.gr
Σε πολλά μελισσοκομεία είχαμε αντικαταστάσεις νέων και ικανών βασιλισσών χωρίς προφανή λόγο. Η "αρρενοτοκία" ήταν φαινόμενο πολύ συχνότερο από κάθε άλλη χρονιά. Υπήρξαν μέρη που τα περισσότερα μελίσσια δεν πήραν ή δεν ανέβηκαν κάν στον όροφο όλο το χρόνο. Στο θυμάρι ο 1ος τρύγος στην Κάρυστο έγινε παραμονή Δεκαπενταύγουστου και ο τελευταίος στις 10 Σεπτέμβρη . Ένα μήνα δηλαδή αργότερα απ' το συνηθισμένο. Το έλατο στο Μαίναλο πρώτη ίσως φορά που δεν έδωσε καθόλου μέλι.
Στη Β. Ελλάδα αν το πεύκο δεν έκανε για άλλη μια φορά το θαύμα του πολλοί μελισσοκόμοι δεν θα έβαζαν καν σε χρήση τον μελιτοεξαγωγέα για την σεζόν .
Το πεύκο δεν έκανε διακοπή. Δεν υπήρχε διάλλειμα ανάμεσα σε 1ο ,2ο και τρίτο "βάρεμα". Ο εργάτης απλά φέτος ήταν ...ακούραστος.
Το ρείκι , που μετά τις βροχές και τα χιόνια του Οκτωβρίου άνθισε , πέρασε ανεκμετάλλευτο απ' τις μέλισσες τον Νοέμβριο λόγω παρατεταμένης κακοκαιρίας . Αλλά μέσα σ' όλα τα παράξενα της χρονιάς που μνημονεύουμε κράτησε την ανθοφορία του περισσότερο από 2 μήνες ανθίζοντας ξανά μέσα στον Δεκέμβρη.
Αξιοσημείωτο είναι και το γεγονός ότι ενώ το ρείκι ξανάνθισε ταυτόχρονα με την κουμαριά που ήταν στις "δόξες" της , το μέλι που συλλέχθηκε απ΄ τις μέλισσες και τρυγήθηκε ήταν καθαρά ρεικόμελο.
Το Ρεικόμελο φέτος (δεν το θυμάται κανείς να ξανάγινε) κρυστάλλωσε μέσα σε 10 μέρες !!
ΛΑΘΗ ΚΑΙ ΕΠΙΠΤΩΣΕΙΣ
Όπως λέει και η λαϊκή μας παροιμία "η καλή μέρα απ'το πρωί φαίνεται" έτσι και το 2011 μπήκε στραβά.
Οι καλές πρώτες μέρες του ,έβαλαν πολλούς στον ύπνο και ονειρεύονταν ορόφους, παραφυάδες, βασιλοτροφίες, πολλαπλασιασμούς μελισσών ,τρύγους , γεμάτα βαρέλια... ενθουσιασμένοι απ' την πρώιμη ανάπτυξη του γόνου και τις καλές ανθοφορίες. Γρήγορα όμως ήλθαν τα πρώτα κρύα ,οι βροχές, τα χιόνια και χάθηκαν τα πρώτα και δυστυχώς τα καλύτερα μελίσσια .
Ο κουτσοφλέβαρος με συνεχή κακοκαιρία τα έκλεισε μέσα για αρκετές μέρες. Τα αποθέματα εξαντλήθηκαν πολύ σύντομα και δυνατά μελίσσια με όροφο ή μη, με νέες κυρίως και πολύ ικανές βασίλισσες που είχαν αναπτύξει γόνο σε 5-7 πλαίσια ,χάθηκαν από πείνα. Όσα απ' αυτά σώθηκαν ,έκοψαν γόνους ,έχασαν πληθυσμό, ανέκοψαν ρυθμό και πολύ δύσκολα ανέκαμψαν.
Πολλοί συνάδελφοι που απερίσκεπτα ή επιπόλαια είχαν αρχίσει πρόωρα διεγερτικές τροφοδοσίες , έτρεχαν και δεν έφταναν. Δαπάνησαν μεγάλα ποσά σε ζαχαροζύμαρα που είχαν την "τιμητική "τους για να κρατήσουν ζωντανά όσα απέμειναν , μέχρι και τέλος Μαρτίου.
Ο πολύ άστατος Απρίλιος , κρίσιμος μήνας για την ανάπτυξη των μελισσιών , λόγω κακοκαιρίας πέρασε ανεκμετάλλευτος απ' τα μελίσσια μας.
Και μετά ήλθε κι ο Μάης. Η καλοκαιρία του Αγίου Κων/νου ανέβασε προσωρινά τις θερμοκρασίες και τους βιαστικούς μελισσοκόμους στο βουνά. Πολλοί ήταν εκείνοι που ξεγελάστηκαν από μια προσωρινή μελιτοέκκριση του έλατου (κράτησε μόνο για 2-3 ημέρες)και μετέφεραν όπως ήταν φυσικό τα καλύτερά τους μελίσσια να προλάβουν να γεμίσουν τα βαρέλια τους με μέλι ελατίσιο. Παρασύρθηκαν δυστυχώς πολλοί και τα ελατοδάση όλης της χώρας γέμισαν κυψέλες. Οι πολλές και έντονες βροχοπτώσεις, η χαλαζόπτωση και το κρύο, έφεραν την οριστική διακοπή της μελιτοέκκρισης αναγκάζοντάς τους να ξαναπεράσουν απ' την "Μελισσοκομική Αθηνών".
Κάποιοι τα φόρτωσαν κι έφυγαν. Πολλοί όμως επέμειναν να περιμένουν το θαύμα και τα κακόμοιρα ζωντανά υπόμεναν καρτερικά την ...τιμωρία. Πολλοί πλήρωσαν το λάθος τους με το να χάσουν το εισόδημα όλης σχεδόν της χρονιάς.
Σαν να μην έφτανε αυτό ,τα αδύνατα μελίσσια κατέβηκαν απ' τα έλατα και όσα δεν πήγαν στα πεύκα αλλά παρέμειναν για τροφοδοσία και διέγερση κοντά σε κατοικημένες αστικές περιοχές, τους πρώτους Φθινοπωρινούς μήνες πέρασαν μια πολύ μεγάλη δοκιμασία.
Τα παράνομα ραντίσματα για το "κόκκινο σκαθάρι" των φοινίκων πάνω στην ανθοφορία τους ,έφερε την καταστροφή χιλιάδων σμηνών και την απόγνωση των δύσμοιρων συναδέλφων. Ελάχιστα και με μεγάλες απώλειες μελίσσια διασώθηκαν στις αστικές περιοχές κυρίως.
Μετά απ' όλα αυτά ήλθε και ο πιο ύπουλος και άκαμπτος εχθρός της μέλισσας και του μελισσοκόμου. Η βαρρόα. Μέχρι το τέλη Σεπτεμβρίου άπαντες μιλούσαν για εξαφάνισή της. Λίγοι την είχαν δει και ακόμα λιγότεροι την είχαν καταπολεμήσει προληπτικά. Από αρχές κυρίως Νοέμβρη μέχρι και τέλος του έτους έκανε τόσο μεγάλη ζημιά στα μελίσσια μας όσο καμία άλλη χρονιά πιστεύω.
Πρώτη φορά έχουν παρατηρηθεί τόσες πολλές εγκαταλείψεις κυψελών από έντονο παρασιτισμό. Με εξαίρεση την Β. Ελλάδα που λόγω παρατεταμένης κακοκαιρίας τα μελίσσια δεν είχαν μεγάλη ανάπτυξη φέτος όλη η Ελλάδα ψάχνει πού πήγαν τα μελίσσια εγκαταλείποντας γόνους και μέλια. Πολλοί μη μπορώντας να δώσουν μια εξήγηση ,μιλούσαν ακόμα και για νέο τρόπο κλοπών που κάποιοι τινάζουν και παίρνουν μόνο τον πληθυσμό απ' τα μελίσσια τους.
Απ' όσα είπαμε πριν ήταν μια πολύ καλή χρονιά μόνο για το πεύκο. Το φετινό πευκόμελο είχε μια εξαιρετική ποιότητα ,πυκνότητα και γεύση . Πολύ καλή μόνο για όσους μελισσοκόμους μέσα σε όλη αυτή την κακή συγκαιρία κατάφεραν να διατηρήσουν τα μελίσσια τους ακμαία. Όσοι επισκέφτηκαν τους πευκώνες πήραν πολύ καλή σοδειά ,γέμισαν μεν τα βαρέλια τους αλλά λόγω της "Οικονομικής κρίσης "που περνάμε όλοι μας , μέσα στις γιορτές δεν κατάφεραν να...τα αδειάσουν. Το μέλι δυστυχώς μένει απούλητο και οι τσέπες ...άδειες !!
Το 2012 που πρίν από λίγες μέρες έκανε ποδαρικό με πολλά χιόνια, λίγες βροχές και πολύ χαμηλές θερμοκρασίες ,ελπίζουμε να είναι καλύτερο στην συνέχεια από πλευράς καιρικών συνθηκών για όλη τη χώρα και να εξελιχθεί ομαλά.
Πιστεύουμε ότι αναφέροντας τα λάθη, τις παραλείψεις και τις κακές συγκαιρίες της χρονιάς που πέρασε, βοηθούμε στην αποφυγή επανάληψης παρόμοιων περιπετειών στο μέλλον. Ας περιορίσουμε τα λάθη μας. Η παρατηρητικότητα και το ένστικτό μας ας μας βοηθήσουν ώστε η νέα χρονιά να είναι καλύτερη για μας και τα μελίσσια μας.
Λογικές , μετρημένες ενέργειες , συνεχής επιφυλακή και επαγρύπνηση, οικονομοτεχνική μελέτη των εργασιών μας και ορθολογισμός των μετακινήσεών μας που θα περιορίσουν τα έξοδα, θα βοηθήσουν στο να ξεχάσουμε γρήγορα το 2011 και όλα όσα δεινά αυτό επέφερε στην ζωή μας.
Ας είναι καλή η χρονιά για όλους μας το 2012 με πολλά μέλια !!
πηγή : ellinikomeli.gr
Τετάρτη 18 Ιανουαρίου 2012
Το σκόρδο είναι το Νο 1 φυσικό προιόν !!
Πως χρησιμοποιείται το σκόρδο εναντίον της βαρρόα και της Νοσεμίασης;
Το σκόρδο χρησιμοποιήθηκε με επιτυχία εναντίον της βαρρόα και τα αποτελέσματα ανακοινώθηκαν στο παγκόσμιο Συνέδριο της Λιουμπλιάνας από τον Αιγύπτιο ερευνητή Hassan Adel. Σε σχετικά πειράματα ο συγκεκριμένος ερευνητής χρησιμοποίησε το σκόρδο με τους εξής δύο τρόπους:
α) Εκχύλισμα σκόρδου στο σιρόπι: Σκελίδες φρέσκου σκόρδου στύβονται και το εκχύλισμα αναμιγνύεται με σιρόπι (1:1) σε αναλογία ένα μέρος σκόρδο και τέσσερα μέρη σιροπιού. Σε κάθε μελίσσι δίνονται 15 γραμμάρια από την παραπάνω ανάμιξη 4 φορές σε διαστήματα 12 ημερών. Η αποτελεσματικότητα της συγκεκριμένης επέμβασης βρέθηκε στο 93%.
β) Σκόνη σκόρδου με ζάχαρη άχνη: Η σκόνη σκόρδου αναμιγνύεται με ζάχαρη άχνη σε αναλογία ένα μέρος σκόρδο και τέσσερα μέρη ζάχαρης άχνης. Το κάθε μελίσσι σκονίζεται με 15 γραμμάρια από την παραπάνω ανάμιξη 4 φορές σε διαστήματα 12 ημερών. Η αποτελεσματικότητα της συγκεκριμένης επέμβασης βρέθηκε στο 100%.
Πειραματικά αποτελέσματα από τη χρησιμοποίηση του σκόρδου εναντίον της Νοσεμίασης δεν υπάρχουν. Ο σχετικός προβληματισμός τέθηκε στο άρθρο του Θανάση Μπίκου «Φτού….σκόρδα» που δημοσιεύτηκε στην Μελισσοκομική Επιθεώρηση το 1998 (Σεπτ.σελ. 394-396). Στο άρθρο αυτό αναφέρονται εμπειρίες μελισσοκόμων που χρησιμοποίησαν το σκόρδο για να αντιμετωπίσουν τη Νοσεμίαση. Η δοσολογία που αναφέρεται είναι 5 γραμμάρια χυμού σκόρδου σε κάθε κιλό σιρόπι τροφοδότησης. Δεν αναφέρεται η συνολική ποσότητα σιροπιού που θα πρέπει να πάρει το μελίσσι.
Σε ποιες θερμοκρασίες καταστρέφονται τα σπόρια της νοσεμίασης και της αμερικάνικης σηψιγονίας;
Τα σπόρια της νοσεμίασης που βρίσκονται στις κηρήθρες και το μέλι καταστρέφονται στις εξής θερμοκρασίες:
+49ο C για 24 ώρες ή
-40ο C για 10 εβδομάδες.
Τα σπόρια της Αμερικάνικης Σηψιγονίας που βρίσκονται στο μέλι καταστρέφονται στους 110ο C για 2-3 ώρες ή στους 140ο C για 60-90΄
πηγή: Ανδρ. Θρασυβούλου Εργαστήριο μελισσοκομίας Α.Π.Θ
Το σκόρδο χρησιμοποιήθηκε με επιτυχία εναντίον της βαρρόα και τα αποτελέσματα ανακοινώθηκαν στο παγκόσμιο Συνέδριο της Λιουμπλιάνας από τον Αιγύπτιο ερευνητή Hassan Adel. Σε σχετικά πειράματα ο συγκεκριμένος ερευνητής χρησιμοποίησε το σκόρδο με τους εξής δύο τρόπους:
α) Εκχύλισμα σκόρδου στο σιρόπι: Σκελίδες φρέσκου σκόρδου στύβονται και το εκχύλισμα αναμιγνύεται με σιρόπι (1:1) σε αναλογία ένα μέρος σκόρδο και τέσσερα μέρη σιροπιού. Σε κάθε μελίσσι δίνονται 15 γραμμάρια από την παραπάνω ανάμιξη 4 φορές σε διαστήματα 12 ημερών. Η αποτελεσματικότητα της συγκεκριμένης επέμβασης βρέθηκε στο 93%.
β) Σκόνη σκόρδου με ζάχαρη άχνη: Η σκόνη σκόρδου αναμιγνύεται με ζάχαρη άχνη σε αναλογία ένα μέρος σκόρδο και τέσσερα μέρη ζάχαρης άχνης. Το κάθε μελίσσι σκονίζεται με 15 γραμμάρια από την παραπάνω ανάμιξη 4 φορές σε διαστήματα 12 ημερών. Η αποτελεσματικότητα της συγκεκριμένης επέμβασης βρέθηκε στο 100%.
Πειραματικά αποτελέσματα από τη χρησιμοποίηση του σκόρδου εναντίον της Νοσεμίασης δεν υπάρχουν. Ο σχετικός προβληματισμός τέθηκε στο άρθρο του Θανάση Μπίκου «Φτού….σκόρδα» που δημοσιεύτηκε στην Μελισσοκομική Επιθεώρηση το 1998 (Σεπτ.σελ. 394-396). Στο άρθρο αυτό αναφέρονται εμπειρίες μελισσοκόμων που χρησιμοποίησαν το σκόρδο για να αντιμετωπίσουν τη Νοσεμίαση. Η δοσολογία που αναφέρεται είναι 5 γραμμάρια χυμού σκόρδου σε κάθε κιλό σιρόπι τροφοδότησης. Δεν αναφέρεται η συνολική ποσότητα σιροπιού που θα πρέπει να πάρει το μελίσσι.
Σε ποιες θερμοκρασίες καταστρέφονται τα σπόρια της νοσεμίασης και της αμερικάνικης σηψιγονίας;
Τα σπόρια της νοσεμίασης που βρίσκονται στις κηρήθρες και το μέλι καταστρέφονται στις εξής θερμοκρασίες:
+49ο C για 24 ώρες ή
-40ο C για 10 εβδομάδες.
Τα σπόρια της Αμερικάνικης Σηψιγονίας που βρίσκονται στο μέλι καταστρέφονται στους 110ο C για 2-3 ώρες ή στους 140ο C για 60-90΄
πηγή: Ανδρ. Θρασυβούλου Εργαστήριο μελισσοκομίας Α.Π.Θ
Τρίτη 10 Ιανουαρίου 2012
προσοχή σε θυμόλη και γενικώς στα όλα τα σκευάσματα
Περιστατικό 1ο:
Πριν λίγες μέρες εισήχθη σε παιδικό νοσοκομείο παιδάκι που είχε καταπιεί θυμόλη. Ο πατέρας του (όπως είπε), για αντίδοτο του είχε δώσει στη συνέχεια γύρη... Σε ερώτηση ιατρού αν είναι μελισσοκόμος, ο πατέρας απάντησε "... ασχολούμαι με πολλά πράγματα..." (!)
Περιστατικό 2ο:
Πριν λίγες βδομάδες συζητούσα με μελισσοκόμο σχετικά με θυμόλη σε χειμερινή τροφή, και κάποια στιγμή μου λέει: "δοκίμασα το ζυμάρι και δεν μου άρεσε στη γεύση, μυρίζει πολύ, να το βάλω;"
Με αφορμή τα παραπάνω περιστατικά, να θυμίσω ότι παρότι η χρήση της θυμόλης επιτρέπεται ακόμα και στη βιολογική μελισσοκομία, η θυμόλη είναι ιδιαίτερα τοξική για τον άνθρωπο. Δεν θα πρέπει να την πιάνουμε με τα χέρια μας, ούτε να την μυρίζουμε, ούτε να την τρώμε. Και φυσικά, τα φάρμακα των μελισσιών (όπως και όλα τα φάρμακα γενικώς), πρέπει να βρίσκονται σε κλειδωμένο χώρο, μακριά από παιδιά.
Σε περίπτωση κατάπωσης, η γύρη δεν αποτελεί αντίδοτο, καλύτερα να συμβουλευτούμε το Κέντρο Δηλητηριάσεων, τηλ 210 7793777
Περιστατικό 1ο:
Πριν λίγες μέρες εισήχθη σε παιδικό νοσοκομείο παιδάκι που είχε καταπιεί θυμόλη. Ο πατέρας του (όπως είπε), για αντίδοτο του είχε δώσει στη συνέχεια γύρη... Σε ερώτηση ιατρού αν είναι μελισσοκόμος, ο πατέρας απάντησε "... ασχολούμαι με πολλά πράγματα..." (!)
Περιστατικό 2ο:
Πριν λίγες βδομάδες συζητούσα με μελισσοκόμο σχετικά με θυμόλη σε χειμερινή τροφή, και κάποια στιγμή μου λέει: "δοκίμασα το ζυμάρι και δεν μου άρεσε στη γεύση, μυρίζει πολύ, να το βάλω;"
Με αφορμή τα παραπάνω περιστατικά, να θυμίσω ότι παρότι η χρήση της θυμόλης επιτρέπεται ακόμα και στη βιολογική μελισσοκομία, η θυμόλη είναι ιδιαίτερα τοξική για τον άνθρωπο. Δεν θα πρέπει να την πιάνουμε με τα χέρια μας, ούτε να την μυρίζουμε, ούτε να την τρώμε. Και φυσικά, τα φάρμακα των μελισσιών (όπως και όλα τα φάρμακα γενικώς), πρέπει να βρίσκονται σε κλειδωμένο χώρο, μακριά από παιδιά.
Σε περίπτωση κατάπωσης, η γύρη δεν αποτελεί αντίδοτο, καλύτερα να συμβουλευτούμε το Κέντρο Δηλητηριάσεων, τηλ 210 7793777
Πέμπτη 5 Ιανουαρίου 2012
Παρασιτικές μύγες
Ουάσινγκτον
Πρώτα ήταν τα εντομοκτόνα, αργότερα η «διαταραχή κατάρρευσης αποικίας», μια μυστηριώδες ασθένεια που απονεκρώνει τα μελίσσια. Οι πολύπαθες μέλισσες έχουν τώρα ακόμα έναν εχθρό να αντιμετωπίσουν: μια παρασιτική μύγα που γεννά τα αβγά της μέσα τους.
Η μύγα Apocephalus borealis κατάγεται από τη Βόρειο Αμερική, ωστόσο ο εντομολόγος που αντελήφθη πρώτος τις επιθέσεις της στις μέλισσες δεν αποκλείει το ενδεχόμενο το παράσιτο να έχει επεκταθεί και στην Ευρώπη.
Οι μικροσκοπικές θηλυκές μύγες, αναφέρει ο ερευνητής στην επιθεώρηση PLoS ONE, γεννούν τα αβγά τους στην κοιλιά των μελισσών. Λίγες ημέρες αργότερα οι νύμφες του εισβολέα εκκολάπτονται και αρχίζουν να τρώνε το θύμα από μέσα. Οι μολυσμένες μέλισσες τελικά εγκαταλείπουν την κυψέλη στη διάρκεια της νύχτας, πλησιάζουν τα φώτα και τελικά πέφτουν μισοπαράλυτες στο έδαφος, αφήνοντας έως και 12 νύμφες να βγουν μέσα από το κεφάλι τους.
Το είδος Apocephalus borealis ήταν ήδη γνωστό, μέχρι σήμερα όμως είχε βρεθεί να παρασιτεί μόνο σε ανθηδώνες, όπως ονομάζονται αλλιώς οι γνωστοί μπούμπουρες. Άλλα συγγενικά είδη ήταν γνωστό ότι παρασιτούν σε μυρμήγκια.
Οι επιθέσεις του παράσιτου στη μελιτοφόρο μέλισσα έγιναν αντιληπτές το 2008 από τον Τζον Χάφερνικ, εντομολόγο του Πολιτειακού Πανεπιστημίου το Σαν Φρανσίσκο, ο οποίος μάζεψε μια μέρα μερικές νεκρές μέλισσες έξω από το εργαστήριό του, προκειμένου να ταΐσει τα αλογάκια της Παναγίας που εξέτρεφε.
Άφησε τις μέλισσες μέσα σε ένα πλαστικό κουτί, και έμεινε άφωνος μερικές μέρες αργότερα όταν είδε δεκάδες νύμφες τις μύγας να βγαίνουν από τα κεφάλια τους.
Οι παρασιτικές μύγες εντοπίστηκαν σε τρία από τα τέσσερα μελίσσια που εξετάστηκαν στην περιοχή του Σαν Φρανσίσκο, και ο Χάφερνικ υποψιάζεται ότι το πρόβλημα έχει εξαπλωθεί και σε άλλες πολιτείες.
Δεν αποκλείεται μάλιστα η μύγα Apocephalus borealis να παίζει κάποιο ρόλο στη διαταραχή κατάρρευσης αποικίας (CCD), ένα μυστηριώδες φαινόμενο στο οποίο οι μέλισσες εγκαταλείπουν την κυψέλη και πέφτουν νεκρές σε μεγάλη απόσταση.
Η διαταραχή έχει εξελιχθεί σε μάστιγα για τους Αμερικανούς μελισσοκόμους, δεδομένου ότι καταστρέφει το 7% των μελισσιών κάθε χρόνο.
Newsroom ΔΟΛ
Ουάσινγκτον
Πρώτα ήταν τα εντομοκτόνα, αργότερα η «διαταραχή κατάρρευσης αποικίας», μια μυστηριώδες ασθένεια που απονεκρώνει τα μελίσσια. Οι πολύπαθες μέλισσες έχουν τώρα ακόμα έναν εχθρό να αντιμετωπίσουν: μια παρασιτική μύγα που γεννά τα αβγά της μέσα τους.
Η μύγα Apocephalus borealis κατάγεται από τη Βόρειο Αμερική, ωστόσο ο εντομολόγος που αντελήφθη πρώτος τις επιθέσεις της στις μέλισσες δεν αποκλείει το ενδεχόμενο το παράσιτο να έχει επεκταθεί και στην Ευρώπη.
Οι μικροσκοπικές θηλυκές μύγες, αναφέρει ο ερευνητής στην επιθεώρηση PLoS ONE, γεννούν τα αβγά τους στην κοιλιά των μελισσών. Λίγες ημέρες αργότερα οι νύμφες του εισβολέα εκκολάπτονται και αρχίζουν να τρώνε το θύμα από μέσα. Οι μολυσμένες μέλισσες τελικά εγκαταλείπουν την κυψέλη στη διάρκεια της νύχτας, πλησιάζουν τα φώτα και τελικά πέφτουν μισοπαράλυτες στο έδαφος, αφήνοντας έως και 12 νύμφες να βγουν μέσα από το κεφάλι τους.
Το είδος Apocephalus borealis ήταν ήδη γνωστό, μέχρι σήμερα όμως είχε βρεθεί να παρασιτεί μόνο σε ανθηδώνες, όπως ονομάζονται αλλιώς οι γνωστοί μπούμπουρες. Άλλα συγγενικά είδη ήταν γνωστό ότι παρασιτούν σε μυρμήγκια.
Οι επιθέσεις του παράσιτου στη μελιτοφόρο μέλισσα έγιναν αντιληπτές το 2008 από τον Τζον Χάφερνικ, εντομολόγο του Πολιτειακού Πανεπιστημίου το Σαν Φρανσίσκο, ο οποίος μάζεψε μια μέρα μερικές νεκρές μέλισσες έξω από το εργαστήριό του, προκειμένου να ταΐσει τα αλογάκια της Παναγίας που εξέτρεφε.
Άφησε τις μέλισσες μέσα σε ένα πλαστικό κουτί, και έμεινε άφωνος μερικές μέρες αργότερα όταν είδε δεκάδες νύμφες τις μύγας να βγαίνουν από τα κεφάλια τους.
Οι παρασιτικές μύγες εντοπίστηκαν σε τρία από τα τέσσερα μελίσσια που εξετάστηκαν στην περιοχή του Σαν Φρανσίσκο, και ο Χάφερνικ υποψιάζεται ότι το πρόβλημα έχει εξαπλωθεί και σε άλλες πολιτείες.
Δεν αποκλείεται μάλιστα η μύγα Apocephalus borealis να παίζει κάποιο ρόλο στη διαταραχή κατάρρευσης αποικίας (CCD), ένα μυστηριώδες φαινόμενο στο οποίο οι μέλισσες εγκαταλείπουν την κυψέλη και πέφτουν νεκρές σε μεγάλη απόσταση.
Η διαταραχή έχει εξελιχθεί σε μάστιγα για τους Αμερικανούς μελισσοκόμους, δεδομένου ότι καταστρέφει το 7% των μελισσιών κάθε χρόνο.
Newsroom ΔΟΛ
Εγγραφή σε:
Αναρτήσεις (Atom)